قالب گیری تزریقی یک فرآیند تولیدی است که در آن مواد مذاب برای تولید قطعات به داخل قالب تزریق می شود. مواد مختلف را می توان با استفاده از قالب گیری تزریقی به شکل های دلخواه درآورد.
لاستیک پراید ایران تایر محصول پر کاربردی است که این دستگاه ها تولید میکند. برخی از مواد پرکاربرد عبارتند از پلی وینیل کلرید (PVC)، نایلون، پلی آمید، پلی استر و اکریلیک.
2.1. مراحل قالب گیری تزریقی
قطعات اصلی دستگاه قالب گیری تزریقی عبارتند از قالب، واحد گیره، سیستم هیدرولیک، سیستم کنترل، قیف، کانال های خنک کننده، واحد تزریق و واحد محرک. قالب گیری تزریقی شامل چهار مرحله است.
رهاسازی قالب یا قالب گیری مرحله بعدی و نهایی در قالب گیری تزریقی است. هنگامی که قالب به مقدار خاصی رسید، قالب توسط واحد گیره برای استخراج محصول نهایی باز می شود.
روش های قالب گیری نامناسب منجر به تنش سطحی ناهموار و تغییر شکل محصول می شود.
بنابراین، روش قالب گیری باید با دقت انتخاب شود. قالب گیری صفحه استریپر و قالب گیری اجکتوری پرکاربردترین روش های قالب گیری هستند.
هنگامی که پین های اجکتور یا هوای تحت فشار نمی توانند بخشی را از هسته قالب جدا کنند، از یک صفحه استریپر استفاده می شود.
یک صفحه استریپر برای فشار دادن قطعه از هسته قالب تزریق استفاده می شود و تماس کامل بین قسمت های بیرونی قطعه و صفحه استریپر برای فرآیند تزریق برقرار می شود.
نسبت به پین های اجکتور یا هوای تحت فشار قابل اعتمادتر است و معمولاً برای قالب گیری تزریقی جداره نازک استفاده می شود.
قالب گیری ناقص می تواند زمان چرخه را افزایش دهد، هزینه های زیادی را متحمل شود و مواد زائد را به همراه داشته باشد. پس از قالب گیری، یک چرخه قالب گیری تزریقی تکمیل می شود. معمولاً زمان چرخه می تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه متفاوت باشد.
همانطور که در جدول 2 نشان داده شده است، بسیاری از فرآیندهای قالب گیری تزریقی به طور گسترده برای مجموعه های مختلف کاربردها استفاده می شوند. متداول‌ترین روش‌های قالب‌گیری تزریقی، قالب‌گیری تزریقی ترموپلاستیک و قالب‌گیری تزریقی فلز هستند.
