در چند سال گذشته سر و صدای زیادی در مورد این موضوع وجود داشته است، اما هنوز هم ارزش دارد که در اینجا با چه چیزی سر و کار داریم روشن شود. سفره یکبار مصرف کاغذی معمولاً کاغذی هستند که در داخل با یک آستر پلیمری (به عنوان مثال پلاستیک) پیچیده شده اند.
پلیمر به طور معمول پلی اتیلن است، با این حال فنجان های «زیست تخریب پذیر/قابل کمپوست» معمولاً از پوشش پلی (اسید لاکتیک) استفاده می کنند. این کاغذ معمولاً به دلیل استانداردهای بهداشتی کاغذ بازیافت نشده است، اگرچه فنجان های دو جداره می توانند (حداقل از نظر قانونی!) حاوی کاغذ بازیافتی داخلی باشند.
یکی از دلایلی که فنجان ها را نمی توان بازیافت کرد این است که لایه های پلاستیکی را نمی توان از لایه کاغذ جدا کرد. حتی اگر بتوانند، پلی اتیلن تجزیه زیستی نمی شود و مواد همگی به محل دفن زباله فرستاده می شوند.
بشقاب یکبار مصرف کاغذی به طور گسترده در زندگی روزمره با مزایای بسیاری استفاده می شوند، اما بیشتر لیوان های کاغذی مورد استفاده سوزانده یا دفن می شوند، زیرا به دلیل چالش بزرگ جداسازی پوشش نازک پلی اتیلن داخلی (PE) باعث اتلاف انرژی و آلودگی ما می شود. محیط. بنابراین بازیافت و تبدیل لیوان کاغذی یکبار مصرف استفاده شده به مواد با ارزش و با اهمیت است.
در این کار، فیلمهای شفاف مبتنی بر سلولز با موفقیت از لیوان کاغذی چای دار استفادهشده از طریق مایع یونی ۱-آلیل-۳- متیل ایمیدازولیوم کلرید پس از پیش تصفیه ساده تهیه شد. علاوه بر این، تفاوت در خواص و ساختار فیلمهای مبتنی بر سلولز بازسازیشده در حمامهای انعقادی مختلف (آب یا اتانول) نیز مورد بررسی قرار گرفت.
مشخص شد که فیلم مبتنی بر سلولز دارای خواص حرارتی خوبی است و آبگریزی بهتری نسبت به فیلم سلولزی خالص سنتی نشان میدهد. علاوه بر این، آنها همچنین خواص مکانیکی خوبی را نشان دادند و استحکام کششی فیلم مبتنی بر سلولز بازسازیشده در آب میتواند به 31.5 مگاپاسکال برسد، که بالاتر از فیلمهای مبتنی بر سلولز بازسازیشده در اتانول (25.5 مگاپاسکال) و فیلم پلیاتیلن غیرقابل تجزیه (9-12) است. MPa)، نشان دهنده پتانسیل بالای آنها به عنوان مواد بسته بندی است.
در نتیجه ارزشگذاری لیوانهای کاغذی کمهزینه و تهیه فیلمهای مبتنی بر سلولز با سوپاپ بالا به طور همزمان با فرآیندی آسان و سبز محقق شد.
- نابع:
- تبلیغات: