میوه ها منابع غنی از مواد مغذی از جمله ویتامین ها، مواد معدنی، فیبرهای غذایی، فنولیک ها، کاروتنوئیدها و غیره هستند که برای سلامتی انسان مفید هستند.
خشک کردن یک روش جایگزین برای حفظ ارزش غذایی میوه ها است که غلظت نسبی آنها را افزایش می دهد، عمر مفید آنها را افزایش می دهد و هزینه های بسته بندی، جابجایی و حمل و نقل را به حداقل می رساند.
علاوه بر این، میوه خشک مخلوط در بازار جایگزینی برای مدیریت گران قیمت پس از برداشت و فروش مازاد میوه ها در بازار است. خشک کردن میوه ها با روش های مرسوم، مانند خشک کردن در آفتاب یا خشک کردن در هوای آزاد، می تواند کیفیت و ایمنی مواد غذایی را کاهش دهد.
معایب متعدد این فناوری‌ها منجر به توسعه فناوری‌های جدید مانند خشک‌کردن در فر، مایکروویو، جاروبرقی و همچنین خشک‌کردن مادون قرمز، انجمادی و خشک‌کردن هیبریدی مختلف شد که با موفقیت برای انواع میوه‌ها استفاده می‌شوند.
هر روش خشک کردن به عوامل مختلفی از جمله نوع محصول مورد نیاز، اندازه، سطح رسیدگی، ساختار، رنگ، عطر، ترکیب شیمیایی، ترکیب غذایی، به همراه کیفیت نهایی مورد انتظار، در دسترس بودن خشک کن و هزینه ها بستگی دارد.
ست و همکاران کاربرد تزریق مرطوب و خشک را به عنوان پیش تیمار در هوا و خشک کردن انجمادی بر روی خواص فیزیکی تمشک بررسی کرد.
نمونه های یخ زده پیش تیمار شده سفتی بالاتر و تغییر شکل پذیری کمتری نسبت به نمونه های خشک شده در هوا نشان دادند.
